Romuald Gadus na świat
przyszedł 16 lutego 1919 roku w Dyneburgu.
W 1937 r. ukończył kurs szybowcowy w Ustianowej. Rok później kurs pilotażu samolotowego w szkole pilotów Szkoły
Pilotów Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Świdniku. Tuż przed wybuchem
wojny został studentem I roku Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie.
We wrześniu wraz ze swoim
rocznikiem ze szkoły podchorążych ewakuował się
do Francji. Tam przeczekał do marca 1940 roku. Otrzymał przydział do grupy
mjr. Czesława Krajewskiego z Grupy Bombowej w Caen (Normandia). Baza ta
specjalizowała się w szkoleniach pilotów bombowców, w której polskim
komendantem był właśnie mjr pil. Krajewski. Szkolenia prowadzono głównie na dwusilnikowych
samolotach bombowym Bloch MB-210. Po kapitulacji Francji w czerwcu 1940 r. Gadus
jako jeden z pierwszych przedostał się do Wielkiej Brytanii. Trafił na
przeszkolenie do 5 Operational Training Unit (OTU) RAF. W październiku 1940 r. otrzymał
przydział do 607 dywizjonu RAF. W listopadzie
otrzymał przeniesienie do dywizjonu 501.
Do Pembrey i do nowo
sformowanego dywizjonu myśliwskiego 316 Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii
został przydzielony jako jeden z pierwszych. Z końcem lutego 1941 roku
zamieszkał w Pembrey. Tutaj spotkał dawnych przyjaciół ze Świdnika i Dęblina. Wraz
z dywizjonem, po pięciu miesiącach spędzonych na treningach i lotach
konwojujących statki i barki oraz przeciwstawianiu się Niemcom, którzy
nieustannie zrzucali bomby na brytyjskie miasta, a morze zasypywali zrzutami
min, został przerzucany najpierw na lotnisko Colerne potem na Church
Station.
Koniec kalendarzowego
lata był wyjątkowe malowniczy. Gęste słaniające się o poranku mgły i kolorowe
liście dodawały rumieńca nudnym, rutynowym lotom. Piloci, byli rozprężeni,
rozczarowani i niecierpliwi. Przecież chcieli strzelać do Niemców, chcieli
zakończyć tę wojnę.
Z końcem września nastąpiła
sukcesywna wymiana sprzętu. Wkrótce Polacy mieli przesiąść się na spitfirey.
Tragedia rozegrała się na
lotnisku Wolverhampton. pierwszego października 1941 r. podchorąży Romuald
Gadus otrzymał zadanie odtransportowania
Hurricane II A o numerze seryjnym Z2962 SZ-T na inne lotnisko.
Krótko po starcie, na wysokości ok. 60-70 m, samolot utracił prędkość; osiągnął
tzw. martwy punkt i spadł na pobliskie
pole. Podczas zderzenia z ziemią pilot zginął.
Bernard Buchwald tak
pisał o koledze; ‘’(…) Romuald był miły,
koleżeński, o nieprzeciętnej fantazji myśliwiec. Fantazja ta przyczyniła się
zresztą do jego śmierci. Startując z lotniska w Wolverhampton wyrwał
Hurricane'a świecą do góry. W tym momencie przerwał silnik, nastąpiła gwałtowna
utrata prędkości, korkociąg. Niedostateczna wysokość nie pozwala już pilotowi
wyprowadzić maszyny, która rozbiła się o ziemię, grzebiąc pod sobą młode życie
(...)’’.
Pośmiertnie awansowany do
stopnia podporucznika. Odznaczony Polową Odznaką Pilota (POPil). Pochowany został
na cmentarzu w Taunton, w hrabstwie Somerset.
Uczestnicy kursu pilotażu
myśliwskiego w Ułężu (czerwiec-sierpień 1939 r.). Zdjęcie z zasobu Archiwum
Instytutu Pamięci Narodowej, sygn. IPN BU 0644/355
Pierwszy rząd od góry (od
lewej):
• Hegenbarth Tadeusz
(1917-1941), uczestnik kampanii francuskiej, służył w 308 DM, zestrzelił 1
samolot. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Lotniczym
• Sołogub Grzegorz
(1918-1986), służył w 306 i 302 DM. Zestrzelił 5 samolotów. Odznaczony Virtuti
Militari V kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Distinguished Flying Cross
• Kubiak Kazimierz
(1917-1941), służył w 56 DM, pośmiertnie odznaczony Medalem Lotniczym
• Widawski Antoni
(1911-1944), pilot testowy Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa, służył w 305
DM. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie Medalem Lotniczym
• Pentz Roman
(1917-2000), służył w 306 DM, Odznaczony Krzyżem Walecznych i dwukrotnie
Medalem Lotniczym
• Zieliński Antoni
(1917-1942), służył w 304 Dywizjonie Bombowym. Odznaczony trzykrotnie Krzyżem
Walecznych i Medalem Lotniczym
• Rzemyk Mieczysław
(1918-1942) – służył w 301 Dywizjonie Bombowym, odznaczony Virtuti Militari V
kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Lotniczym.
• Śnieć Czesław
(1919-1972), służył w 317, 302 i 309 Dywizjonie Myśliwskim, zestrzelił 2
samoloty. Zestrzelony nad Francją wrócił do Anglii przez Hiszpanię. Odznaczony
Virtuti Militari V kl, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Lotniczym i
Distinguished Flying Cross
Trzeci rząd (od lewej):
• Gadus Romuald
(1919-1941) walczył w kampanii francuskiej, służył w 316 Dywizjonie Myśliwskim.
Odznaczony Medalem Lotniczym.
• Zajdel Stanisław
(1915-1944) służył w 309 Dywizjonie Myśliwskim, odznaczony dwukrotnie Medalem
Lotniczym.
• Mickiewicz Donat (1917-2003)
służył w 306, 302 i 308 Dywizjonie myśliwskim. Odznaczony Virtuti Militari V
kl, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Lotniczym i Distinguished Flying
Cross.
• Szymankiewicz Jerzy
Mieczysław (1918-2003) służył w 316, 302 i 317 Dywizjonie Myśliwskim.
Odznaczony Virtuti Militari V kl, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, trzykrotnie
Medalem Lotniczym, Odznaką za Rany i Kontuzję oraz Distinguished Flying Cross.
• Sporny Antoni
(1918-1942) służył w 106 Dywizjonie Bombowym, odznaczony Medalem Lotniczym.
Czwarty rząd (od lewej):
• Formas Franciszek
(1919-1987) służył w 306 Dywizjonie Myśliwskim.
• Blok Stanisław Józef
(1916-1994) służył w 56, 315, 164 i 505 Dywizjonie Myśliwskim, zestrzelił 5
samolotów. Odznaczony Virtuti Militari V kl, czterokrotnie Krzyżem Walecznych,
czterokrotnie Medalem Lotniczym i Distinguished Flying Cross.
• Samp Bernard
(1918-1941) służył w 605 Dywizjonie Myśliwskim.
• Szelestowski Mirosław
(1918-2006) służył w 303 Dywizjonie Myśliwskim, zestrzelił 2 samoloty.
Odznaczony Virtuti Militari V kl, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie
Medalem Lotniczym.
• Malczewski Eugeniusz
Ludwik (1919-1972) służył w 605, 315, 504 i 164 Dywizjonie Myśliwskim.
Zestrzelił 1 samoloty, odznaczony Virtuti Militari V kl, trzykrotnie Krzyżem
Walecznych i dwukrotnie Medalem Lotniczym.
• Franczak Aleksander
Stanisław (1917-2006) służył w 258 i 306 Dywizjonie Myśliwskim, został
zestrzelony nad Francją. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Lotniczym.
• Karaszewski Kazimierz
(1918-1996) służył w 317 i 309 Dywizjonie Myśliwskim. Współautor projektu
sztandaru Polskich Spił Powietrznych, odznaczony trzykrotnie Medalem Lotniczym.
• Pytlak Tadeusz
Włodzimierz(1919-1941) służył w 607 i 302 Dywizjonie Myśliwskim. Odznaczony
Medalem Lotniczym.
• Wojda Zbigniew Adam
(1918-2009) służył w 303 Dywizjonie Myśliwskim. Współautor projektu sztandaru
Polskich Sił Powietrznych, odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Lotniczym
oraz Odznaką za Rany i Kontuzje.
• Kropiwnicki Eugeniusz
(1919-1941) służył w 258 i 302 Dywizjonie Myśliwskim, odznaczony Medalem
Lotniczym.
• Niżyński Jerzy
(1920-1941) zginął podczas szkolenia w Wielkiej Brytanii. Odznaczony Medalem
Lotniczym.
Piąty rząd (od lewej):
• Jaworski Edward
(1920-2012) służył w 605, 315, 317, 302 i 308 Dywizjonie Myśliwskim. Odznaczony
Virtuti Militari V kl, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Lotniczy, oraz
Distinguished Flying Cross.
• Leśniewski Mieczysław
(1918-1940) zginął w trakcie przeszkolenia we Francji.
• Polak Jerzy (1918-2007)
służył w 308, ,306, 41, 315 i 309 Dywizjonie Myśliwskim. Zestrzelił 2 i 1/3
samolotu. Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych i czterokrotnie Medalem
Lotniczym.
• Gęca Bolesław
(1917-1944) służył w 316 i 164 Dywizjonie Myśliwskim. Zestrzelony nad Francją
powrócił przez Hiszpanię do Wielkiej Brytanii. Odznaczony Złotym Krzyżem
Zasługi z Mieczami oraz trzykrotnie Medalem Lotniczym.
• Baran Stefan
(1916-1997) służył w 303 i 317 Dywizjonie Myśliwskim. Odznaczony dwukrotnie
Krzyżem Walecznych i Medalem Lotniczym.
• Wlazło Aleksander
(1919-2012) służył w 316 Dywizjonie Myśliwskim. Odznaczony trzykrotnie Medalem
Lotniczym.
• Dąbrowski Roman Piotr
(1918-1982) służył w 607, 306 i 243 Dywizjonie Myśliwskim.
"Księga lotników polskich..." O.
Cumft, H.K. Kujawa
"Ku czci..." Zbiorowa
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna
Krzystek
Bernard Buchwald